Μετά την Άλωση της Πόλης (1453), ταλαντούχοι Έλληνες μουσικοί, που προέρχονταν από τις Στρατιωτικές μουσικές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που δεν μπορούσαν να ανεχθούν τις βιαιότητες των κατακτητών και την υποτέλεια σε λαό κατώτερο πνευματικά, κατάφυγαν στα βουνά. Μ’ αυτό τον τρόπο μπήκε η βάση για να δημιουργηθούν τα διάφορα θούρια – τραγούδια των αρματολών και κλεφτών, με τον επαναστατικό τους χαρακτήρα, τα «δημοτικά» όπως μέχρι σήμερα ονομάζουμε.
Σ’ εκείνα τα δύσκολα χρόνια και στα άλλα που ακολούθησαν, στα ελληνικά βουνά αντηχούσε το τραγούδι του «κλέφτη», τραγούδι του οποίου τους στίχους του ανώνυμου δημιουργού και το «σκοπό» του άγνωστου συνθέτη εύρισκε λύτρωση, αναπαμό και ελπίδα ο κατατρεγμένος κλέφτης και αρματολός.
Οι μουσικοί αυτοί, με τον τρόπο που μόνο μουσικοί γνωρίζουν, παρά τις δυσκολίες των καιρών δίδαξαν στους νεότερους και μεταλαμπάδευσαν ότι γνώριζαν για την «τέχνη» τους στους νεότερους και μαζί με τους ανθρώπους της θρησκείας και των γραμμάτων συνέβαλαν ώστε να διατηρηθεί άσβεστη στη ψυχή όλων, η φλόγα για την πίστη του Χριστού την Πατρίδα και την Ελευθερία.
Το γραπτό στοιχείο το οποίο έχουμε για την Στρατιωτική Μουσική Στρατού Ξηράς, είναι ........ Διαβάστε περισσότερα
Οι μουσικοί αυτοί, με τον τρόπο που μόνο μουσικοί γνωρίζουν, παρά τις δυσκολίες των καιρών δίδαξαν στους νεότερους και μεταλαμπάδευσαν ότι γνώριζαν για την «τέχνη» τους στους νεότερους και μαζί με τους ανθρώπους της θρησκείας και των γραμμάτων συνέβαλαν ώστε να διατηρηθεί άσβεστη στη ψυχή όλων, η φλόγα για την πίστη του Χριστού την Πατρίδα και την Ελευθερία.
Το γραπτό στοιχείο το οποίο έχουμε για την Στρατιωτική Μουσική Στρατού Ξηράς, είναι ........ Διαβάστε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια υβριστικά δεν θα δημοσιεύονται